در واقع می توان اینگونه گفت که سنگ آهن جیرفت یک فلز مقاوم است، دارای خواص مغناطیسی است. فرومغناطیسی است به دمای محیط و فشار اتمسفر. در طبیعت یافت می شودبخشی از کانی های متعدد، از جمله بسیاری از اکسیدها و به ندرترایگان است.
برای بدست آوردن آهن در حالت عنصری، اکسیدها احیا می شوند
با کربن و سپس تحت یک فرآیند تصفیه قرار می گیرد تا از بین برودناخالصی های موجود این سنگین ترین عنصر تولید شده استگرمازا با ذوب شدن، و سبک تر که از طریق شکافت رخ می دهد.
زیرا هسته آن دارای بالاترین انرژی اتصال در هر نوکلئون است برای جدا کردن یک نوترون یا یک پروتون از هسته ضروری است. بنابراین هسته پایدارتر آهن-56 (با 30 نوترون) است.
از نظر شیمیایی آهن یک فلز فعال است. با هالوژن ها (فلورین،کلر، برم، ید و استاتین) و با گوگرد، فسفر، کربن و سیلیکون. اسکرول کنید
به هیدروژن از اکثر اسیدهای ضعیف با اکسیژن می سوزد و زنگ می زند آهن (Fe3O4). در معرض هوای مرطوب، خورده می شود و اکسید آهن را تشکیل می دهد.
هیدراته، یک ماده قرمز مایل به قهوه ای و پوسته پوسته است که معمولاً به نام شاش کردن تشکیل زنگ یک پدیده الکتروشیمیایی است که در آن ناخالصی وجود دارد
موجود در آهن با آهن تعامل الکتریکی دارد.
جریان کوچکی که در آن آب از اتمسفر راه حلی را ارائه می دهد الکترولیتی آب و الکترولیت های محلول واکنش را تسریع می کنند. در ای فرآیند، آهن فلزی تجزیه می شود و با اکسیژن موجود در هوا واکنش می دهد.
برای تشکیل ادرار عکس العمل در آن مکان هایی که هست سریعتر استزنگ انباشته می شود و سطح فلز به سوراخ هایی ختم می شود.
با غوطه ور کردن آهن در اسید نیتریک غلیظ، یک لایه اکسیدی تشکیل می شود که آن را غیرفعال می کند، یعنی از نظر شیمیایی با اسیدها یا مواد دیگر واکنش نشان نمی دهد.
این لایه اکسید محافظ به راحتی با ضربه یا تکان دادن فلز شکسته می شود.که به این ترتیب دوباره فعال می شود. فلز خالص از نظر شیمیایی بسیار واکنش پذیر است و خورده می شود.
