پس رطوبت، خاک مناسب برای رشد قارچ است و حنا حاوی سنگ کیسه صفرا، رطوبت قابض و خشک کننده است، بنابراین از رشد این قارچ ها جلوگیری می کند.
در دانشگاه کالیاری [ایتالیا]، پروفسور (42) کورلی و همکارانش دریافتند که ترکیبات نفتوکینون مانند [Gluglun، Lawson و Plumbagin] که بیشتر از پودر و دانه حنا به دست میآیند، در کشتهای قارچ Pleurotus sago cashew استفاده میشود که منجر به مهار واضح رشد آن شد و این کارایی را تایید میکند.
این ترکیبات با تجزیه و تحلیل آنزیمی در خارج از سلول های سلول های قارچی تاثییر دارند.
محمود ناظم النسیمی (34): «بیماریهای پا که احتمالاً از حنا پمادی سود میبرند، ساییدگی و گزگز است که ممکن است در اثر راه رفتن در جادههای پر دست انداز یا زمینهای خاردار و نیز بیماری قارچی فواصل بین دو طرف باشد.
انگشتان دست، و خارش در آن مکان ها ظاهر می شود. و هنگامی که مخمرها علت آن باشد ضایعه بسیار مرطوب است با قابلیت کندن لایه سطحی اپیدرم از آن و حنا قابض و قابض است پوست را خشک و سفت می کند و از ترش شدن آن جلوگیری می کند که باعث کاهش می شود.
با تصرف مخمرها و قارچ ها بر روی آن مبارزه می کند و همچنین به التیام گزگز، ساییدگی و زخم های سطحی کمک می کند.
پیش از این، ابن سینا در توصیف حنا که حاوی تجزیه، گرفتن و خشک شدن بدون ضرر است، بوده است.
محقق F.K. شارما که باسیل سل در محیط حاوی پودر گیاه حنا با سرعت 6 میکروگرم در میلی لیتر رشد نمی کند.
دادن دوز پودر حنا به حیوانات آزمایشی (خوک و موش) معادل 5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن حیوان منجر به ناپدید شدن علائم سل تجربی می شود.
همکارانش تاثیر مشتقات کینون در مهار رشد سلول های سرطانی کشت شده را بررسی کردند.
سلول های انسانی ناشی از سرطان روده بزرگ در یک فرد بیمار مورد استفاده قرار گرفت.
مشخص شد که نفتوکینون که ماده رنگی موجود در حنا (لاوزون) است شفافیت دارد. اثر بازدارنده بر رشد آن سلول ها در کشت.