بازی برای کودکان ضروری است.
به لطف بازی، کوچولوها واقعیتی را که آنها را احاطه کرده است، بررسی می کنند، تجربیاتی که در طول روز زندگی کرده اند، آنچه در خانه شنیده اند و آنچه در تلویزیون دیده اند را دوباره شرح می دهند.
بازیها به تخیل کمک میکنند و کودکان از طریق بازی درک و تفسیر واقعیت را یاد میگیرند.
این بازی هرگز یک بازی ساده نیست، برای کودکان بازی یک شغل واقعی است، آنها با تقلید از نقشهای بزرگسالان و یادگیری در مورد واقعیتی که در آن زندگی میکنند، کاملاً خود را غرق میکنند.
با این حال، متأسفانه، بیشتر تراکتور اسباب بازی پلاستیکی توسط تولیدکنندگان برای مقاصد صرفاً مصرفکننده ساخته میشوند.
آنها کودک را در نظر نمی گیرند: هدف آنها فقط ایجاد یک نیاز و به دلیل تمایل به ارضای آن، مصرف پول است.
آیا تا به حال توجه کردهاید که نورها، صداها و رنگها فقط برای چند لحظه توجه را به خود جلب میکنند، اما پس از آن چیزی برای کودک باقی نمیگذارند؟
اسباب بازی هایی با دستورالعمل استفاده (به غیر از بازی های جعبه ای)، اسباب بازی هایی که خودشان بازی می کنند، آواز می خوانند، می رقصند، اسباب بازی هایی که ذهن و تخیل را به پرواز در نمی آورند، اسباب بازی مناسب کودکان نیستند.
آنها فقط اشیاء منفعل هستند که به سرعت خسته می شوند و شما را بسیار خسته می کنند.
بچه ها به جلوه های ویژه بزرگ نیاز ندارند. آنها به وسیله ای برای بیان کامل فانتزی خود نیاز دارند.
به همین دلیل، بازیهای الکترونیکی یا بازیهایی که در تلویزیون در سایت ما تبلیغ میشوند را توصیه نمیکنیم.
هرگز مانند این مورد “کمتر بیشتر است”. کودکان به اسباببازیهای کمتری نیاز دارند، اما اسباببازیهایی که میتوانند به شیوهای «باز» استفاده شوند، بازیهایی که برای تحریک و باز کردن ذهن طراحی شدهاند.
هر چه یک اسباب بازی کمتر انجام دهد، ذهن کودک بیشتر انجام خواهد داد.
به همین دلیل است که من این حقیقت ساده را مانند یک مانترا تکرار می کنم: “کودک فقط زمانی خود را آشکار می کند که آزاد باشد تا خودش را بیان کند.”