ژاپنی ها با لوله و اتصالات نوین پلاستیک پیاده رویی مختص نابینایان ساخته اند!!

چگونه لوله ها را به هم وصل کنیم؟ تاسیسات پلاستیکی بیش از بیست سال پیش در لهستان شروع به ساخت کردند.

از آن زمان، لوله‌های ساخته شده از این مواد جایگزین لوله‌های فولادی شدند و لوله‌های مسی – اگرچه عموماً بسیار بادوام و مستحکم به حساب می‌آیند – به رقیبی تبدیل شدند.

علیرغم شکنندگی ظاهری، تمام لوله های پلاستیکی در نظر گرفته شده برای تاسیسات آب یا گرمایش، فشار حداقل 1 مگاپاسکال (10 بار) را تحمل می کنند، که بسیار بیشتر از تاسیسات خانگی (حداکثر 0.6 مگاپاسکال) است.

دوام تاسیسات پلاستیکی 50 سال تخمین زده می شود، اما از آنجایی که قدیمی ترین تاسیسات کم و بیش 20 سال پیش در لهستان ساخته شده اند، هنوز امکان تایید این موضوع در عمل وجود ندارد.

لوله و اتصالات نوین پلاستیک ساخته شده از مواد مختلف با خواص مختلف در تاسیسات استفاده می شود.

لوله های پلی وینیل کلراید (PVC) در سیستم های فاضلاب و زهکشی و به عنوان پوشش کابل و همچنین در سیستم های تامین آب استفاده می شود.

لوله

دمای کاری توصیه شده 0-60 درجه سانتیگراد است، لوله های پلی وینیل کلرید کلردار (CPVC) همچنین می توانند برای سیستم های آب گرم استفاده شوند – آنها می توانند تا دمای 100 درجه سانتیگراد را تحمل کنند.

زیر صفر این پلاستیک ها شکننده و غیرقابل استفاده می شوند، لوله های پلی اتیلن (PE) برای سیستم های آب سرد و گرم، گاز و فاضلاب و همچنین برای پوشش لوله های دیگر در نظر گرفته شده است.

آنها در دمای 20- تا 60 درجه سانتیگراد استفاده می شوند، آنها در برابر اسیدها و بازها مقاوم هستند، اما تحت تأثیر اشعه ماوراء بنفش خراب می شوند.

در عمل از آنها برای تاسیسات داخلی استفاده نمی شود، پلی اتیلن متقاطع (PE-X) عمدتاً برای لوله های گرمایش مرکزی و سیستم های گرمایش از کف استفاده می شود.

هنگامی که به قیمت پایین و نصب سریع اهمیت می دهیم، ارزش آن را دارد که آنها را انتخاب کنیم، به خصوص اگر خطر افزایش دمای آب به بالای 90 درجه سانتیگراد وجود نداشته باشد.

آنها با موفقیت در سیستم های گرمایش با دیگ های گاز، نفت و برق استفاده می شوند.

لوله های پلی پروپیلن اغلب برای توزیع تاسیسات آب خانگی انتخاب می شوند – ارزان ترین، خنثی به آب و عملکرد خوبی در زمانی که دمای آن متوسط ​​است.

در دماهای بالا، آنها به طور قابل توجهی کشیده می شوند، به همین دلیل است که لوله های پلی پروپیلن با درج آلومینیوم یا فایبرگلاس که کشش حرارتی آنها را کاهش می دهد برای تاسیسات آب گرم استفاده می شود.

نقطه ضعف لوله های پلی پروپیلن مونتاژ مشکل ساز است – جوش دادن آنها با اتصالات زمان زیادی می برد و نقاط اتصال متعدد خطر نشت را افزایش می دهد.

همین امر در مورد لوله های پی وی سی و CPVC چسب دار نیز صدق می کند.