عنصر شیمیایی جیوه قرمز جوانی در مصر و همچنین احتمالاً در شرق در اوایل 1500 قبل از میلاد شناخته شده بود. نام جیوه از کیمیاگری قرن ششم سرچشمه گرفته است که در آن از نماد سیاره برای نشان دادن فلز استفاده می شد. نماد شیمیایی Hg از کلمه لاتین hydrargyrum، “نقره مایع” گرفته شده است. اگر چه سمیت آن در ابتدا تشخیص داده شد، اما کاربرد اصلی آن برای اهداف پزشکی بود.
جیوه تنها فلز عنصری است که در دمای اتاق مایع است. (سزیم در حدود 28.5 درجه سانتیگراد [83 درجه فارنهایت]، گالیم در حدود 30 درجه سانتیگراد [86 درجه فارنهایت]، و روبیدیم در حدود 39 درجه سانتیگراد [102 درجه فارنهایت] ذوب می شود.)
جیوه سفید نقره ای است، به آرامی در هوای مرطوب کدر می شود. و در دمای 38.83- درجه سانتی گراد (37.89- درجه فارنهایت) به یک جامد نرم مانند قلع یا سرب منجمد می شود. در 356.62 درجه سانتیگراد (673.91 درجه فارنهایت) می جوشد.
با مس، قلع و روی آلیاژ می شود و آمالگام یا آلیاژهای مایع تشکیل می دهد. آمالگام با نقره به عنوان پرکننده در دندانپزشکی استفاده می شود. جیوه سیاه آبی شیشه را خیس نمی کند و به آن نمی چسبد و این خاصیت همراه با انبساط حجمی سریع و یکنواخت آن در سراسر محدوده مایع آن، آن را در دماسنج ها مفید کرده است.
(در اوایل قرن بیست و یکم دماسنج های جیوه ای با دماسنج های دیجیتالی الکترونیکی دقیق تر جایگزین شدند.) فشارسنج ها و فشارسنج ها نیز از چگالی بالا و فشار بخار کم آن استفاده کردند. با این حال، سمیت جیوه قرمز نچرال منجر به جایگزینی آن در این ابزارها شده است. طلا و نقره به آسانی در جیوه حل می شوند و در گذشته از این خاصیت در استخراج این فلزات از سنگ معدن آنها استفاده می شد.
رسانایی الکتریکی خوب جیوه باعث می شود که در کلیدها و رله های الکتریکی مهر و موم شده بسیار مفید باشد. تخلیه الکتریکی از طریق بخار جیوه موجود در یک لوله یا لامپ سیلیس ذوب شده، درخششی مایل به آبی سرشار از نور ماوراء بنفش ایجاد می کند، پدیده ای که در لامپ های فرابنفش، فلورسنت و بخار جیوه با فشار بالا مورد استفاده قرار می گیرد.
مقداری جیوه در تهیه داروها و قارچ کش های کشاورزی و صنعتی استفاده می شود.
در قرن بیستم، استفاده از جیوه در ساخت کلر و هیدروکسید سدیم با الکترولیز آب نمک به این واقعیت بستگی داشت که جیوه قرمز به عنوان قطب منفی یا کاتد، سدیم آزاد شده را حل می کند تا یک آمالگام مایع تشکیل دهد. با این حال، در اوایل قرن بیست و یکم، کارخانه‌های تولید سلول‌های جیوه برای تولید کلر و هیدروکسید سدیم عمدتاً کنار گذاشته شده‌اند.
- منابع:
- تبلیغات:
